Augeo magazine - Over veilig opgroeien

Augeo magazine is hét online tijdschrift over veilig opgroeien. Via opiniërende bijdragen, ervaringsverhalen, interviews en columns stimuleren we de discussie over en maatschappelijke betrokkenheid bij kindermishandeling. Uitgever: Augeo.

Augeo Actueel - Praten met kinderen

AUGEO MAGAZINE - HET ONLINE TIJDSCHRIFT OVER VEILIG OPGROEIEN

DOWNLOAD PDF

OVERZICHT

REACTIES

Soms raak ik het spoor bijster. Het afgelopen jaar heb ik kennisgenomen van manifesten, aanbevelingen en verbeternotities van bijvoorbeeld de Taskforce kindermishandeling en seksueel misbruik, het initiatief Veilige Haven van een aantal vooraanstaande professionals, het Actieplan Aanpak Kindermishandeling en Huiselijk Geweld van twee ministeries, Collectieven tegen Kindermishandeling in diverse gemeenten, het Programma Doorontwikkeling Veilig Thuis en het ondersteuningsprogramma van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten - en zo kan ik nog een flink aantal initiatieven oplepelen.

Cruciaal advies

Aan politiek en maatschappelijk draagvlak voor de aanpak van kindermishandeling ontbreekt het dus gelukkig niet. Maar in al deze verbeterplannen mis ik concrete acties die er binnen een jaar voor zorgen dat er met alle mishandelde kinderen gesproken wordt. Dat gebeurt namelijk nog veel te weinig, blijkt uit talloze rapporten.

Zo verscheen onlangs het inspectierapport over de achtjarige Sharleyne, die vorig voorjaar aan mishandeling overleed. De meest schokkende conclusie: in vijf jaar van politiemeldingen en hulpverleningstrajecten voor haar ouders, hebben slechts twee professionals kort met Sharleyne gesproken.

Wachten

Waarom is het zo moeilijk? Waarom krijgen we het niet voor elkaar om regelmatig te spreken met kinderen van wie we weten dat ze geweld hebben meegemaakt, en mogelijk nog steeds meemaken? Het lijkt of iedereen aan het zoeken is naar dat ene wondermiddel waarmee zij het hele probleem kindermishandeling in een klap kunnen oplossen.

Inzetten op het praten met kinderen wordt daarbij afgedaan als iets dat op ‘uitvoeringsniveau’ thuishoort en dat als vanzelf in orde komt als de beleidsadviezen, vernieuwde zorgstructuren, samenwerkingsprotocollen en draagvlakcampagnes zijn ontwikkeld. Niet dus. En de kinderen maar wachten tot er iemand naar hen luistert.

Schending

Deze werkwijze is niet alleen ineffectief, maar ook een schending van de kinderrechten. Zo staat in artikel 39 van het VN-Kinderrechtenverdrag: ‘Kinderen die slachtoffer zijn van geweld, hebben recht op de best mogelijke zorg conform de algemeen geldende standaarden in een land.’ Een luisterend oor is toch het minste wat we aan onze stand en aan deze kinderen verplicht zijn? Wie legt mij uit waarom dit niet lukt?

Of beter nog: wie helpt ons realiseren dat er in 2017 wel regelmatig en goed wordt gepraat met kinderen die geweld meemaken?

Mariëlle Dekker

Directeur Augeo, hoofdredacteur Augeo Magazine

COLUMN MARIËLLE DEKKER