Augeo magazine - Over veilig opgroeien

Gedurende mijn jeugd ben ik mishandeld en verwaarloosd. Dit ging door toen ik mijn ouderlijk huis al had verlaten. Ik kom uit een familie waarin mishandeling, misbruik en verwaarlozing al een aantal generaties voorkomt.

Ook mijn kinderen hebben het aan den lijve ondervonden. Ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om dit familiepatroon te doorbreken.

Familiepatroon

Helaas heb ik dit op eigen kracht moeten doen omdat er geen hulp geboden werd. De enkele keer dat ik hulp durfde te vragen, werd er niet naar me geluisterd. Als ik daarop terug kijk, wil ik schreeuwen tegen de mensen die het wel zagen maar niets deden!

Deze mensen waren onder anderen: onze buren, omstanders op straat, mijn huisarts, onze dominees, mijn leerkrachten, ouders van vriendinnen, familie en vrienden van mijn ouders. Zij hadden de politie kunnen inschakelen. Want ik had niets liever gewild dan uit huis geplaatst worden. Naar een plek waar ik veilig zou zijn geweest en waar ik gewoon mezelf had mogen zijn.

Taboe doorbreken

Aan u, leden van de Staten-Generaal, om het taboe op kindermishandeling in Nederland te doorbreken. En het bespreekbaar te maken zodat iedereen in de omgeving van een kind zijn of haar ogen open houdt en actie durft te ondernemen, daar waar het nodig is.

Ik vind het schokkend te weten dat veel kinderen nog dagelijks in dezelfde situatie zitten waarin ik ook ooit verkeerde. De huidige statistieken geven onomstotelijk aan dat er in Nederland jaarlijks ruim 118.000 kinderen mishandeld worden. En daar zitten de verborgen slachtoffers zoals ik nog niet eens bij.

Bureau Jeugdzorg

Ik weet dat er al heel wat bij wet- en regelgeving geregeld is en er instanties als het AMK en Bureau Jeugdzorg zijn. Maar blijkbaar sorteren deze instanties en onze wet- en regelgeving onvoldoende effect, gezien de hoogte van dit cijfer.

Daadkrachtig beleid

Omdat onze kinderen onze toekomst zijn, moeten we de patronen van kindermishandeling sneller doorbreken en daadkrachtig beleid ontwikkelen en het probleem bij de wortel aanpakken. Zo hadden mijn ouders verplicht therapie moeten ontvangen en een opvoedcursus aangeboden moeten krijgen.

Ik had graag ondersteuning gewild in het verwerken van wat ik heb meegemaakt. En wel op zo’n manier dat ik niet meer kwetsbaar zou zijn geweest voor een partner die ook dit patroon in zijn familiesysteem had. En die dit vervolgens weer via onze kinderen heeft voortgezet.

Betrokken ouders

Eigenlijk is het heel simpel: betrokken ouders verplicht therapie laten volgen; preventief deskundige hulp bieden zodra er kinderen geboren worden in deze gezinnen; goede voorlichting en training geven aan professionals en vrijwilligers die met kinderen werken; een vloeiende samenwerking tussen hulpverlenende instanties onderling, maar ook met andere professionals en vrijwilligers zoals leerkrachten, huisartsen, sportcoaches, en ga zo maar door.

Ik ben gelukkig een sterk persoon en heb me er op eigen kracht uit gevochten. Maar hoeveel kinderen kunnen dit niet? Wij zijn verplicht om onze nek voor deze groep uit te steken en hun bescherming te bieden.

Eigen pad

Want alle kinderen hebben recht op een veilige omgeving en zij moeten de ruimte krijgen om hun eigen pad te kunnen lopen en zo hun bijdrage te leveren aan onze gezamenlijke toekomst in Nederland. Aan U, leden van de Staten-Generaal, de opdracht hier snel en daadkrachtig mee aan de slag te gaan.

Victoria Heart*

(Namens alle mishandelde kinderen in Nederland)

*Echte naam bij de redactie bekend. Binnenkort verschijnt er van Victoria Heart bij uitgeverij Pumbo een boek over het doorbreken van familiepatronen bij kindermishandeling en huiselijk geweld.