Augeo magazine - Over veilig opgroeien

AUGEO MAGAZINE - HET ONLINE TIJDSCHRIFT OVER VEILIG OPGROEIEN

OVERZICHT

REACTIES

ALLIANTIE KIND IN GEZIN

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met de Alliantie Kind in Gezin, in het kader van de Maand van het Inhuisplaatsen. De Alliantie zet zich in voor het plaatsen van kinderen in gezinssituaties. In een volgende editie van het online tijdschrift besteden we aandacht aan een goede match in een gezinshuis, een kleinschalige vorm van jeugdhulp waarin kinderen of jongeren worden opgenomen in het gezin van professionele gezinshuisouders.

www.inhuisplaatsen.nu

AUTEUR: MARION KRUIS

Bram (43) en Stella (42) verdiepten zich zowel in adoptie als in pleegzorg. Stella: ‘Gaandeweg kwamen we erachter dat pleegzorg het beste bij ons past. Het contact met de ouders sprak ons aan en we realiseerden ons dat er in Nederland ook veel kinderen een veilig thuis nodig hebben.’ Na het voorbereidingstraject en het kennismakingsgesprek met matcher Sylvie Sobieraj wachtten zij op de plaatsing van een pleegkind.

‘Ik maak kennis met de ouders en heb contact met onder andere de Gecertificeerde Instelling (voorheen Bureau Jeugdzorg) en de Raad voor de Kinderbescherming’, vertelt Sylvie. ‘Als het kind al in een pleeggezin woont, zoek ik contact met de pleegzorgorganisatie en het pleeggezin of met de pleegzorgwerker die het pleegkind en het gezin begeleidt. Als het kind een (medisch) kinderdagverblijf bezoekt, informeer ik daar ook. Hoe meer ik over het kind weet, hoe beter ik kan inschatten wat het kind nodig heeft in zijn nieuwe situatie.’

Niet alleen van papier

Met de beschrijving die Sylvie maakt van kind, ouders en gezinssituatie, maakt ze duidelijk welke problematiek er speelt bij de ouders en wat het kind nodig heeft in verband met zijn hechtingsmogelijkheden, voorgeschiedenis en eventuele trauma’s. Vervolgens bekijkt ze welke gezinnen er in het bestand beschikbaar zijn voor een plaatsing. ‘Ik ken de pleegouders die wachten op een plaatsing, want na de voorbereidingstraining voor aspirant-pleegouders maak ik kennis met hen.’ Dat vindt Sylvie een onmisbaar onderdeel van de matching. ‘Doordat ik bij de pleegouders thuis ben geweest, heb ik al een beeld van wat er in het gezin past. Ik zou het niet kunnen als ik alleen van papier moest werken.’

Past het?

Sylvie werkt een lijst met uitgangspunten voor matching af om te kijken of het pleeggezin past bij het kind. ‘Het gaat om de leeftijd van de pleegouders, de gezinssamenstelling en waar het gezin woont. Nog belangrijker is echter: beschikken de pleegouders over vaardigheden om met de ouders en hun problematiek om te gaan en om de problemen van het pleegkind aan te kunnen? Voor het slagen van de plaatsing zijn dit de punten waarop ik geen concessies wil doen.’

Als Sylvie een passend gezin gevonden heeft, doet ze een voorstel aan de pleegouders. Ze vertelt wat ze weet en geeft de pleegouders bedenktijd. ‘Als de pleegouders bereid zijn dit kind in hun gezin op te nemen, vertel ik dat aan de ouders. Dan plan ik een kennismaking tussen de ouders en de pleegouders.’ Voor Timo klopte Sylvie aan bij Bram en Stella.

Geen opvoedervaring

Timo was toen drie jaar en drie maanden. Sylvie zocht pleegouders die kunnen omgaan met de ouders die psychische problemen hebben en moeilijk leerbaar zijn. Ze schatte in dat Stella en Bram dat zouden kunnen. Een pleeggezin zonder eigen kinderen had de voorkeur. Dat was het geval, maar het bracht tevens mee dat zij nog geen opvoedervaring hadden. Stella en Bram zouden afwisselend het eerste half jaar helemaal thuis zijn voor hem. Zo begon de puzzel compleet te worden.

Stella en Bram stemden in met een kennismakingsgesprek met de ouders. Met behulp van de Pleegzorgkit gaven ze informatie over henzelf aan Timo en zijn ouders. De Pleegzorgkit is een blikken doosje, waarmee op speelse wijze een pleegzorgplaatsing kan worden voorbereid. Dat hielp bij het eerste contact. De ouders voelden dat Stella en Bram hen zagen als de ouders van Timo en hun ook die plek wilden geven.

Precies een jaar na het voorbereidingstraject dat Stella en Bram hadden doorlopen, kwam Timo bij hen wonen.

Eigen wil

Timo woont nu anderhalf jaar bij hen en het gaat goed met hem. Na verblijf op een medisch kinderdagverblijf volgt hij sinds dit schooljaar de reguliere basisschool in de buurt. Zijn spraak- en taalontwikkeling is enorm verbeterd. Hij kan rustig spelen, maar ook genieten van actie en beweging. Zijn slaapproblemen nemen af.

Stella en Bram hebben video-interactiebegeleiding gehad. Timo luistert nog niet geweldig en heeft een sterke eigen wil. De juiste aanpak kiezen vinden Stella en Bram nog weleens moeilijk.

Stella en Bram zijn blij met de goede verstandhouding tussen hen en de ouders. Er is een bezoekregeling en samen met Stella skypet Timo met zijn ouders. Stella belt zijn moeder om de zes weken. Ze schrijft op wat Timo meemaakt en dat vertelt ze zijn moeder.

Om de vijf weken zien Timo en zijn zusjes elkaar. De pleeggezinnen regelen dit onderling. Ook zien ze elkaar soms bij de bezoeken met de ouders. Bij een van de bezoeken brachten zijn vader en moeder een bosje roosjes mee voor Stella en Bram ‘omdat ze zo goed voor Timo zorgen’!

Gezinsleven

Bram en Stella hanteren een digitale agenda met herinneringspiepjes voor alle bezoeken, afspraken, zorgteam, psychologisch onderzoek, begeleiding en dergelijke, want ‘pleegzorg brengt heel veel extra’s mee!’ Toch zijn Stella en Bram blij dat ze dit doen. Bram: ‘Het werkt twee kanten op: wij helpen Timo, maar we krijgen zelf het gezinsleven dat we zo graag wilden.’ Dat merkten ze laatst toen ze met z’n drieën op de bank zaten en Timo hun allebei spontaan een kus op hun wang gaf.

Marion Kruis is pleegmoeder van drie volwassen pleegdochters, redactielid van Mobiel en werkzaam bij een pleegzorgorganisatie.

ACHTERGROND

Hoe zorg je dat pleegouders en pleegkind bij elkaar passen? Als matcher bij Juzt verzamelt Sylvie Sobieraj zoveel mogelijk informatie over het kind en zijn situatie.